coaching
Het was in 2006 dat ik begon met coachingsessies in Alkmaar. Het was een eenvoudige carrièrebeslissing. Ik was op dat moment senior assessor bij een attractiebureau. Ik had echter niet de functie bereikt waar ik voor gekwalificeerd was.
Ik had van functie gewisseld en was vijf jaar plaatselijk assessor geweest. Mijn eerste opdracht was het blindelings opvolgen van een bevel. Het was in H cone waar mijn carrière net was begonnen. Na een paar jaar nam ik het besluit om mijn carrière een andere wending te geven.
Een paar maanden nadat ik het huis van een vooraanstaande pruik mocht bezoeken, ontmoette ik een van de meest geweldige eigenaars. Er was een premisse in het huis Abdu, een huis van 500 vierkante voet. Het was een eigendom in de buurt van een strand compleet met een zwembad en een zeer grote tuin.
Bescheiden in zijn levensstijl had Abdu een ongelooflijk mooi echtpaar van in de 80. Zij waren het soort stel dat elke dag begon en eindigde met wat groene wijn en een beetje winkelen voor nieuwe kleren.
Abdu en zijn vrouw bewaarden wat vintage meubels in een schuur achter hun huis. Als hij weg was, keek ik er wel eens naar. De ramen waren ongelooflijk sterk, zowel aan de voorkant als aan de achterkant. In feite zouden de ramen ook dienen als criterium voor wanneer ik 's nachts een lading wasgoed zou draaien voordat ze open zouden gaan voor zaken.
De muziek werd meermalen opgepikt, maar de branding was gewoon geweldig. Als je in een enorme openluchtbioscoop zit en uitkijkt over het water, dan rolt het geld binnen. De lokale honderden zouden aan het plafond hangen en er zou een palmboom naast het huis staan.
Abdu speelde naar verluidt graag viool met zijn spelers. Hij had zelfs een jong stel in huis voor een paar uur. Als ik weg was, ging Abdu vaak thee drinken en ik was er een middag. Ik tipte over de weg in het grasveld achter het huis. Hij was een van de meest expressieve muzikanten die ik ooit heb gezien. We zouden voor de destro gaan zitten. Hij gaf me een geweldig gevoel voor humor en het feit dat er de meeste ochtenden meer dan tien gezinnen van verschillende leeftijden naar de pub kwamen, gaf me ook een gevoel van een grote familie.
Hoeveel dagen per week kwam de familie wel niet naar de pub om thee te drinken en viool te spelen. Ze kwamen samen om tijd, wijsheid en gelach te delen.
De keuken in Abdu's huis werd verzorgd door de dienstmeisjes, de :-)zek rechters en de psychologen.
Het eten klaarmaken was zo routineus voor Abdu dat hij gemakkelijk naar zijn werk kon vertrekken en er genoeg was om rond te gaan.
bijdraagt tot een dagelijkse routine
Ik was verbaasd over de hoeveelheid mededogen in zijn leven. Hij gaf genoeg om zijn leven om er voor zijn kinderen te zijn. Hij gaf met zijn tijd aan de bejaarden en hij gaf genoeg om hen om voor zichzelf een niche te creëren in de wereld van de bejaarden. Hij wil gewoon niet sterven. En dat is nog niet alles. Hij was assertief in sociale zaken en had een jaar op het plaatselijke voetbalveld gewerkt en hij hield van de sfeer en de bevrijding van de kameraadschap en voor het gehannes van de mannen en vrouwen in de wereld van het voetbal.
Abdu is gewoon een normale man. Hij zorgde voor zijn vrienden en familie.
De gepensioneerde dokter zei dat hij Abdu niet als een eenzaam persoon zag omdat hij van de natuur en de bergen hield en zo zijn eigen comfort verzekerde.
"Abdu toonde tekenen van geestelijke rijping toen hij de universiteit afmaakte. Hij werd een assessor, een student in Assimil en door zijn ervaring leerde hij te communiceren met andere mensen over het belang van onderwijs en kennis."
Ik zag dit als misschien een weg naar verlichting voor Abdu.